روابط اقتصادی اتابکان فارس با دولت های همجوار

یکی از نوادگان سلغر به نام سنقر بن مودود در سال 543 هـ .ق (1148م) بر فارس دست پیدا کرد و موفق یه تشکیل سلسله ای شد که این سلسله تا یک قرن و نیم دوام داشت و به اتابکان فارس معروف شدند. آنها به دلیل تولید محصول کشاورزی و تولید انواع پارچه و توسعه دامپروری با دولت های همجوار خود روابط اقتصادی برقرار می کردند و این سلسله از سکه های مربوط به حکمرانان آن زمان استفاده می کردند. و مسئله قابل توجه دیگر قحطی و خشکسالی که فارس را فرا گرفته بود بر اقتصاد آن دوران تأثیر سو داشت و باعث می شد که تجار و بازرگانان متحمل خسارت زیادی بشوند. در زمان ایلخانان یکسری تصمیماتی اتخاذ شد که در رونق اقتصادی اتابکان فارس تأثیر مثبتی داشت: سازماندهی بخش کشاورزی و واگذاری زمین به کشاورزان، کاهش مالیات، حمایت از تجار برای رونق بازرگانی. اتابکان فارس با دولت های همجوار روابط سیاسی برقرار می کردند همین برقراری روابط سیاسی هم باعث می شد بر اقتصاد آن دوران تأثیر بگذارد و اتابکان فارس سعی می کردند با پرداخت خراج و یا ازدواج با آنها در آرامش نسبی به سر ببرند. مثلاً اتابکان فارس با پرداخت 30هزار دینار و رکنی و مقداری هم مروارید به مغولان باعث می شد که نه تنها از حمله مغول مصون بمانند بلکه مورد توجه اندیشمندان و شاعران آن زمان قرار بگیرند. در پایان حکومت اتابکان بعد از آبش خاتون، شوهرش منگوتیمور به قدرت رسید و فارس ضمیمه قلمرو ایلخانان شد.